Tag: saneren

Duidelijkheid positie Belastingdienst met betrekking tot WHOA-akkoorden

20 juli 2021, door Lauran van Hoof

 

De Belastingdienst heeft beleidsregels gepubliceerd met betrekking tot zijn houding in WHOA-akkoorden. Sinds de invoering van de WHOA op 1 januari 2021 was het onduidelijk of en onder welke voorwaarden de Belastingdienst een WHOA-akkoord zou steunen. Op 1 juli 2021 is de Leidraad Invordering 2008 gewijzigd. Er zijn meerdere wijzigingen doorgevoerd. In deze blog worden de wijzigingen die samenhangen met de WHOA besproken.

Lees ook de blog van mijn kantoorgenoot Sylvain Caris over het saneren van belastingschulden met behulp van de WHOA.

Aan de Leidraad Invordering 2008 is een artikel toegevoegd dat volledig ziet op het WHOA-akkoord. De Belastingdienst stemt voor een WHOA-akkoord als aan drie voorwaarden is voldaan:

• het WHOA-akkoord is schriftelijk aangeboden en voldoet aan de formaliteiten;
• de Belastingdienst is in een klasse ingedeeld waar zijn wettelijke preferentie voldoende tot uiting komt; en,
• het is aannemelijk dat het akkoord door de rechtbank wordt gehomologeerd.

Afwijkingen van de bestaande beleidsregels

Alle bestaande beleidsregels voor het kwijtschelden van belastingen blijven verder van toepassing, tenzij in het nieuwe artikel daarvan is afgeweken. Ik bespreek vier afwijkingen.

De eerste afwijking hangt samen met de bekende beleidsregel van het dubbele percentage. De Belastingdienst stemt grofweg in met een schuldeisersakkoord als zij het dubbele percentage ontvangt van wat aan reguliere schuldeisers wordt betaald. In de WHOA-regeling is opgenomen dat MKB-schuldeisers minstens 20% moeten ontvangen. Op grond van de oude beleidsregels zou dit betekenen dat de Belastingdienst pas akkoord gaat met een WHOA-akkoord als zij minstens 40% ontvangt. Dat is voor veel schuldenaren simpelweg niet haalbaar.  De nieuwe Leidraad Invordering 2008 biedt de mogelijkheid voor de Belastingdienst om ook in te stemmen met een akkoord dat niet voldoet aan de eis van het dubbele percentage.

De tweede afwijking ziet op de situatie dat een WHOA-akkoord wordt aangeboden aan een deel van de schuldeisers. De Belastingdienst kan ook in die situatie instemmen. Dat was onder de oude regels niet mogelijk.

De derde afwijking verruimt de mogelijkheid voor de Belastingdienst om in te stemmen met een WHOA-akkoord waarbij een debt for equity swap plaatsvindt. Voorheen stemde de Belastingdienst niet in met akkoorden waarbij schulden van bepaalde schuldeisers werden omgezet in aandelenkapitaal. Door de nieuwe regels kan de Belastingdienst wel instemmen met een dergelijk akkoord. De belastingschuld zelf mag echter niet worden omgezet in aandelenkapitaal.

De vierde en laatste afwijking houdt in dat belastingschulden waarvoor eigenlijk geen kwijtschelding wordt verleend – vb. motorrijtuigenbelasting – wel in een WHOA-akkoord kunnen worden betrokken. In het verleden was een schuldeisersakkoord beperkt tot de vennootschaps-, omzet- en loonbelasting.

Gevolgen van een WHOA-akkoord voor belastingschulden

Als de Belastingdienst instemt met een WHOA-akkoord en dit akkoord wordt gehomologeerd dan scheldt de Belastingdienst de onbetaalde belastingschulden kwijt. Mocht een derde aansprakelijk kunnen worden gesteld voor de onbetaalde belastingschuld dan kan de Belastingdienst toezeggen dat hij geen verdere invorderingsmaatregelen richting die derde zal nemen.

Als de Belastingdienst niet instemt met een WHOA-akkoord en dit akkoord wordt toch gehomologeerd dan vindt geen kwijtschelding plaats van de onbetaalde belastingschulden, maar verklaart de Belastingdienst dat zij geen verdere invorderingsmaatregelen zal nemen. Hiermee houdt de Belastingdienst de mogelijkheid open om de onbetaalde belastingschulden te incasseren bij een derde die aansprakelijk is.

Afsluiting

Door de introductie van deze nieuwe beleidsregels is meer duidelijkheid gecreëerd over de positie van de Belastingdienst bij WHOA-akkoorden. Onduidelijk blijft wel wat de Belastingdienst precies verstaat onder: ‘een klasse waar zijn wettelijke preferentie voldoende tot uiting komt’. Het is in ieder geval niet langer per definitie het dubbele percentage. Eerder dit jaar is de Belastingdienst akkoord gegaan met een akkoord waarbij de reguliere schuldeisers 16% kregen en de Belastingdienst 21%. De toekomst zal uitwijzen of dit een representatief percentage is voor alle WHOA-akkoorden.

Wilt u gebruik maken van een WHOA-akkoord of betrekt een schuldenaar u in een WHOA-akkoord? Neem dan contact op via +31 (0)20 664 51 11 en vraag naar een van onze advocaten van de afdeling Insolventierecht & Herstructurering.

Saneren van belastingschulden met behulp van de WHOA

9 juni 2021, door Sylvain Caris

 

Tot en met 30 juni 2021 geldt het zogenaamd bijzonder uitstel van betaling van de Belastingdienst. Achterstallige belastingschulden van vóór 1 juli 2021 moeten per oktober 2022 worden voldaan. Alle belastingschulden die nadien verschuldigd zijn moeten in beginsel gewoon worden betaald. De Belastingdienst heeft een coulant terugbetaalbeleid van 60 maanden. Ook dit ruimhartige beleid zal echter niet voor iedere ondernemer voldoende zijn. Het kabinet heeft bij brief van 27 mei 2021 de Tweede Kamer laten weten dat zij geen belastinschulden generiek (geheel of gedeeltelijk) zal kwijtschelden. Zij ziet meer in zogenaamde “gerichtere steun”.

Het kabinet onderschrijft echter ook dat alle schuldeisers, waaronder dus ook de Belastingdienst, zich soepel en coulant dienen op te stellen en: “mogelijk zelfs hun vordering geheel of gedeeltelijk kwijtschelden (sanering).” Als oplossing voor de sanering van de schulden lijkt het kabinet te doelen op kwijtschelding door middel van het aanbieden van een akkoord op basis van de Wet homologatie onderhands akkoord (WHOA) of andere wettelijke mogelijkheden. In mijn vorige blog ging ik reeds in op onder welke voorwaarden de Belastingdienst instemt met een akkoord.

Wet homologatie onderhands akkoord (WHOA)

Per 1 januari 2021 is een nieuwe wet ingevoerd die de mogelijkheid biedt om alle of een gedeelte van de schuldeisers onder omstandigheden te laten instemmen met een (percentage)akkoord tegen kwijtschelding van het restant. Uit een gepubliceerde uitspraak van de Rechtbank Noord-Holland van 19 februari 2021 blijkt dat Belastingdienst heeft ingestemd met een homologatieakkoord. De Belastingdienst kreeg op basis van het akkoord 21 procent uitgekeerd. De concurrente crediteuren daarentegen 16 procent. Uit deze uitspraak blijkt dat de Belastingdienst dit saneringsverzoek met een welwillende blik heeft beoordeeld, en daarbij bereid is geweest af te wijken van haar eigen (beleids-)regels, waaronder dat zij normaliter alleen genoegen neemt met een uitkering van minimaal het dubbele van de concurrente crediteuren.

Om een akkoord aan te bieden aan de schuldeisers is echter ook geld nodig. Om dit mogelijk te maken heeft het kabinet een kredietfaciliteit ter beschikking gesteld, het time-out-arrangement (TOA).

Time-out-arrangement (TOA)

Om akkoorden onder de WHOA te financieren heeft het kabinet 200 miljoen euro uitgetrokken. Het TOA-krediet wordt door Qredits verstrekt. Qredits biedt ondernemers daarnaast twaalf maanden gratis coaching en ondersteuning bij het op orde brengen van het bedrijf.

Een onderneming kan maximaal 100.000 euro aanvragen om een akkoord aan te bieden. Het krediet bestaat uit twee delen, een deel werkkapitaal en een deel achtergesteld vermogen. Het doel van het achtergesteld vermogen is om het voor ondernemers makkelijker te maken vervolgfinanciering aan te trekken. Dit alles is bedoeld om levensvatbare ondernemingen te helpen deze crisis door te komen.

Belastingschulden

Indien een  ondernemer voornemens is een akkoord onder de WHOA aan te bieden aan haar schuldeisers doet zij er verstandig aan om bij de inrichting van het akkoord rekening te houden met wat de fiscale gevolgen zijn van een akkoord. De omzetbelasting die reeds in vooraftrek is genomen, dient in beginsel te worden terugbetaald als gevolg van het (gedeeltelijk) kwijtschelden van de vorderingen door de crediteuren. Verder beschouwt de Belastingdienst het voordeel dat als gevolg van kwijtschelding wordt genoten, in principe als (kwijtscheldings-)winst voor de vennootschapsbelasting. Deze fiscale winst kan in de regel worden verrekend met het opgebouwd compensabel verlies. Onder omstandigheden kan het compensabel verlies echter ‘verdampen’ als gevolg van het aangeboden akkoord onder de WHOA. Voor de aandeelhouder speelt nog een ander (fiscaal) risico. In het geval van een faillissement kan de aandeelhouder zijn investering ‘nemen’ als fiscaal verlies, wat leidt tot (toekomstig) compensabel verlies. In het geval van een akkoord onder de WHOA kan een aandeelhouder echter niet onder alle omstandigheden zijn investering boeken als fiscaal verlies, als gevolg waarvan hij (toekomstig) compensabel verlies misloopt. Met dit alles dient bij de inrichting van het akkoord rekening te worden gehouden.

Meer weten over de mogelijkheden om een uw schulden te saneren of heeft u een andere vraag naar aanleiding van het lezen van bovenstaand artikel? Neem contact op met Sylvain Caris, advocaat Insolventie & Herstructurering via: sylvain.caris@actlegal-fort.com of via tel. +31 (0)20 664 51 11.